Als kind stonden mijn tanden erg scheef. Ik had een fietsenrek. Ik had niet alleen een spleetje tussen mijn tanden, maar ze stonden ook nog schuin. Dus kreeg ik als tiener een beugel, slotjes (of blokjes zoals sommigen het noemen). Dat was nog best stoer. Je kon als bijvoorbeeld het WK was leuk rood/wit/blauwe elastiekjes om je slotjes doen. Daarbij had ik ook, om het geheel nog wat charmanter te maken, een centenbakkie, een underbite. Dus ook een mooie buitenboordbeugel werd mij niet bespaard. Na ruim 3 jaar van beugels was ik klaar. Tanden stonden recht en mijn orthodontist vertrok naar Amerika. Zonder nazorg zoals een spalkje ofzo.
Dus na een paar jaar begonnen mijn tanden weer steeds schever te staan. Niemand had er last van maar ik wel! Ik was op zoek naar “voor” foto’s en dan zie ik dat die lastig te vinden zijn, omdat ik zo’n manier probeer te lachen dat het niet opvalt. En alleen al om die reden wilde ik dit artikel schrijven. Als je zelf niet blij bent met je tanden en je twijfelt of je nog een keer een beugel moet nemen kan ik alleen maar zeggen: ga ervoor!
Dit was hoe mijn tanden eruit zagen. Waarschijnlijk zullen de meeste mensen denken: “Waar maak jij je druk om?” maar ik vond het echt niet leuk. Ik werd er onzeker van en durfde niet voluit te lachen. Maar ja, nog een keer een beugel nemen? No way, dat zag ik mezelf niet doen. Tot ik er klaar mee was zo vlak voor mijn 18e verjaardag. Ik ging naar een orthodontist en vroeg naar de mogelijkheden. Ja, hij kon alles weer recht krijgen in zo’n 2 jaar en gaf mij de offerte mee (het was ontzettend duur). Teleurgesteld droop ik af. Toch had ik het gevoel dat dit niet klopte. De volgende orthodontist gaf hetzelfde aan. Nummer drie, mijn laatste poging toen ik 22 was, niet. Zij maakte foto’s en vertelde me de mogelijkheden. Mijn wortels van mijn tanden waren door de drie jaar beugel vrij kort geworden. Langer dan een half jaar een beugel dragen zou geen optie zijn vanwege de kans dat ik mijn tanden an zou verliezen (!). Maar in een half jaar een bovenbeugel van hoektand tot hoektand kon ze al een hoop doen. Onder was geen optie (lang verhaal maar kon ik mee leven).
Ik koos voor “onzichtbare slotjes”. Die zijn wat dikker dan de gewone slotjes maar vallen wel minder op.
En zo liep ik uiteindelijke 5 maanden rond. De eerste dag moest ik huilen. Verschrikkelijk vond ik het. Maar al snel wende het. Ik werd wel veel jonger geschat haha.
Na 5 maanden was dit het resultaat! Zoveel beter!! Ik was en ben er ontzettend blij mee. Ik kan het dan ook ontzettend aanraden! Ik durf weer echt te lachen en voel me veel zelfverzekerder.
De kosten vielen uiteindelijk mee. Het was maar een half jaar en een groot deel werd nog vergoed door de verzekeraar. De exacte kosten weet ik niet meer maar het is ook jaren geleden. Op de eerste dag dat mijn beugel erin zat na heb ik nooit spijt gehad van mijn keuze.
Mocht je nog vragen hebben laat het vooral weten! Ik wil ze met alle liefde beantwoorden!
Liefs,
Carien